بررسی زیستایی بذور علف‌های هرز موجود در لایه‌های متفاوت کود دامی دپو شده

با توجه به نقش کودهای دا‌می ‌تازه در افزایش آلودگی مزارع به بذور علف‌های هرز و افزایش بانک بذر خاک، تحقیقی در زمینه کاهش زیستایی بذور علف‌های هرز مهم علوفه در فرآیند پوسیدگی کود گاوی انجام گردید. آزمایش در اوایل تابستان 1383 با قرار دادن بذور شانزده علف هرز مهم مزارع علوفه در پاکت‌های پلی‌اتیلن مش‌دار شروع گردید. پاکت‌ها در عمق‌های مختلف دپوی کود که شامل عمق‌های 5/0، 1 و 5/1 متری بودند در دو پشته، یکی بدون پوشش و دیگری دارای پوشش نایلونی قرار داده شدند. پاکت‌ها هر ماه تا چهار ماه از عمق‌های مختلف باز‌یافت شد و زیستایی بذور داخل آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که کاهش زیستایی در بذور گونه‌های مختلف متفاوت است. بیشترین کاهش زیستایی در پشتة بدون پوشش و در عمق 5/0 متری بود. برخی از بذور موجود در عمق 5/0 متری، پس از یک ماه حدود صد درصد کاهش زیستایی داشتند. دمای پشته‌ها در ماه اول و دوم به حدود 60 تا 70 درجه سانتی‌‌گراد رسید. سپس دما در ماه‌های سوم و چهارم کاهش یافت. کاهش زیستایی به دما‌ی پشته‌ها بستگی داشت و دما در عمق 5/0 متری بیشتر از عمق‌های 1 و 5/1 متری بود. دما در دپوی بدون پوشش نسبت به دپوی دارای پوشش بیشتر بود. با توجه به یافته‌های فوق دپو کردن کود دامی بدون هیچ پوششی به مدت 2 ماه و در صورت وجود بذر سس (Cuscuta campestris)‌، سلمک (Chenopodium album)‌،‌ تاج خروس (Amaranthus retroflexus) و ناخنک (Goldbachia laevigata) به مدت 3 ماه جهت از بین رفتن زیستایی بذور علف‌های هرز در عمق 5/0 متری ضروری است. در صورت وجود پشته‌ها‌یی به بلندی بیش از 5/0 متر، جهت افزایش فعالیت میکروارگانیسم‌های هوازی و افزایش دما نیاز به هوادهی کود بوده تا منجر به کاهش زیستایی بذور گردد. تجزیه شیمیایی کود کاهش مقدار آب را پس از یک ماه در هر سه عمق نشان داد. همچنین سطح pH بین 7 تا 8 متغیر بود و نسبت کربن به نیتروژن نیز پس از دپوی کود بین 15 تا 20 در هر سه عمق به دست آمد.